Di 11 juni - Dunedin

Vandaag reed de bus om 7:15 uit Twizel weg richting Oamaru. De reisleidster Tania regelt alles om te zorgen dat mijn reis op en top verloopt. Het grappige is en het voelt ook wel fijn dat als ze met me praat bijna elke zin wordt afgesloten met honey, dear, darling of sweat heart . Dat is hier namelijk gebruikelijk.

Oamaru is een kalksteen city, in het stadje staan allemaal crème-kleurige oude prachtige gebouwen, oa een Nederlandse bakkerij waar ik het natuurlijk niet kon laten echte speculaas te eten. Terwijl de bus verder reed, werd door de buschauffeur de radio aangezet en hoorde ik het plaatselijk radiostation zeggen dat wij op weg zijn naar Dunedin. Er werd speciaal voor ons reisgezelschap een muzieknummer gedraaid.

Onderweg naar Dunedin bezocht ik nog het strand bij Moeraki, waar ik gefascineerd en met bewondering de vrijwel perfect ronde grijze keien heb gezien. Ze zijn zo’n 60 miljoen jaar geleden ontstaan en zijn ongeveer 4m in doorsnede. Wow, heel bijzonder dit fenomeen.

Rond lunchtijd kwam ik in Dunedin aan, een schots achtige universiteitsstad. Het heeft nauwe banden met Edinburgh en dat is ook te zien aan alle prachtige historische en architectonische gebouwen. Het treinstation van Dunedin bijvoorbeeld is in neorenaissance stijl werkelijk schitterend om te zien. 

Ik werd bij de haven afgezet voor een boottocht naar de albatros kolonie. Onderweg zag ik de zeeleeuwen en blauw-ogige pinguïns in het water zwemmen, deze pinguïns behoren tot de kleinste pinguïns soorten. En als verrassing kwamen zwart-witte hector dolfijnen bij de boot meezwemmen! Werkelijk grandioos om ze zo te zien spelen! 

En het spektakel op zee ging nog door want in de verte kwamen gigantisch grote vogels aanvliegen, de albatros. Deze vogel heeft een vleugel spanwijdte van wel bijna 3 meter!! Prachtige ogen en wat een giga vleugels! De jongen zitten op de berg te wachten op hun voedsel. Fantastisch om te zien, geweldig dat ik dit heb mogen ervaren. 

Daarna bezocht ik aan land de geel-ogige pinguïn kolonie. Het is een bedreigde soort en het was ook niet zeker dat ik ze zou zien. En ik had heel veel geluk want uit de zee kwamen in de avond tegen schemering 2 pinguïns naar boven waggelen op weg naar hun slaapplaats. Wat een schattig gezicht en wat een mooie afsluiting van deze bijzondere dag!